MASAL 24
DERLEME YERİ: TAVAS, SOFULAR KÖYÜ
ANLATAN: AYŞE HOLAZA, 1942 DOĞUMLU
MASAL
Bi gadın vamış. Heç çocu olmamış. Aranmış, taranmış, Allah'a dua etmiş. ''Goyunlara guzulara vedin, geçilere olaklara vedin, bi çocuk bene vesen naha olu?'' demiş. Allah o geline bi çocuk vemiş. O da geçici olmuş. Ona da horlamışla, bakmamışla. ''Öte git geçi, beri git geçi'' deye çocu bakmamışla. Çocuk böyümüş, evlen içi süpürlenimiş, yemekle bişirlimiş. O geçi çocuk ederimiş. Geçi gız anasına bubasına soymuş, almış gitmiş çeşmede yıkamış. Çeşmenin başında padişahın olu varımış. Gıza orda yıkanıkan gömüş, gıza dutulmuş. Padişahın olu evine vamış; ''bene filancanın olanı isteverin'' demiş. ''Biz gosgoca padişahız, naha olu da bi olak isteriz, bizim everme gudretimiz yok mu'' demişle. Olan da illa ısrar etmiş. Sona geçi gıza almışla gelmişle. Geçinin boynuzundan bi ip dakmışla, üstüne bi al heril asmışla getirmişle. Eve getirisiye geçi gız eve girince gada her ye altın olmuş, güzece döşeyomuş. Sabalen damat anasının yanına vamış, '' ana bak biyo, evimize bak'' demiş. Anası bakmış, ''bu neye'' deye anası heyecan içinde galmış. Adamına ünnemiş, o da bakmış ev iyi. Sona gız tarafına ünnemişle, anasına, bubasına, etrafına... Gocası, ''çeşme de yaptın gibi bi de burda yapıve'' demiş. Gız da derisini çıkamış goyvemiş. Her tarafı altın, gümüş, nur gibi dünya güzelimiş. Onna gitdikten sona olan garısına, ''desti al suya gidelim'' demiş. Suya gitmişle, caminin önünden geşmişle. Her ye şavk içinde galmış, nur içinde her ye. Camidekine, ''bu neyimiş, bu kimimiş'' deye birbirlerine sormuşla. Herkes ''bu gıza filanca aldı, padişahın gelinimiş'' deyolarımış. Sona eve gelesiye desti elinden gop oturasıya geçi gız çatlamış, ölmüş. Ölüsü de dirisi de bulunumamış. Olan hala onu areyomuş. Yarın buradan geşçeklerimiş.
